WYDARZENIE TOWARZYSZĄCE
KTO NIE MA NIC, TEN MOŻE WSZYSTKO
11 I 12 WRZEŚNIA, GODZ. 19.15
TEATR NOWY IM. KAZIMIERZA DEJMKA W ŁODZI – MAŁA SALA, ZACHODNIA 93
„Kto nie ma nic, ten może wszystko” to kolektywna praca studentek i studentów Wydziału Reżyserii Dramatu Akademii Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie – Olgi Ciężkowskiej, Miry Mańka, Macieja Hanuska i Wojtka Rodaka. Młodzi artyści opowiadają cztery historie łodzian, którzy odważyli się sięgnąć po swoje marzenia wbrew wszystkiemu i wszystkim.
Spektakl powstał w ramach projektu „Nowy i Młodzi” przy współpracy z Akademią Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi. Twórczynie i twórcy przyglądają się łódzkim historiom i herstoriom, powołując rzeczywistości epizodyczne: krótkie, przeoczone, pozornie niemające znaczenia. To one składają się na tkankę miasta, jego niejednorodną tożsamość – często wypartą/zapomnianą/zatartą. Przyglądając się jednostkowym doświadczeniom, reżyserki i reżyserzy projektują pozaczasową topografię miasta, w której współcześni i dawni marzyciele oraz marzycielki muszą nieustannie konfrontować wyobrażone z rzeczywistym. Projekt stawia pytania o możliwości budowania tożsamości zbiorowej bez formułowania tożsamości jednostkowej. Bada granice między emancypacją i alienacją, autonomią i dominacją, wspólnotowością i obcością.
Na spektakl składają się cztery opowieści:
MOIM BABKOM REWOLUCJONISTKOM
tekst i reżyseria: MIRA MAŃKA
muzyka: JOANNA SZCZĘSNOWICZ
konsultacje scenograficzne, kostiumowe i światła: ADRIANNA ZIÓŁEK
materiały wideo: JAGNA NAWROCKA
występuje: MIROSŁAWA OLBIŃSKA
Spektakl stanowi intymną opowieść o doświadczeniu pracy w jednej z łódzkich fabryk włókienniczych. Twórczynie skupiły się na statusie ciała, które podlega mechanicznej eksploatacji. Opowieść koncentruje się na inskrypcji tego, co społeczne – biedy, realiów politycznych, norm społecznych – na tkance ciała byłej pracownicy fabryki. To historia dostrajania do warunków ciężkiej pracy, znoszenia granic ciała i jego transformacji. Jest to zatem inna, pogłębiona mikrohistoria transformacji ustrojowej, opowiedzianej zperspektywy ustroju ciała. Kieruje ku refleksji na temat niewidzialnych dramatów, rozgrywanych we wnętrzu czy na polu rodzinnych interakcji.
PIEKŁA NIE MA
scenariusz i reżyseria: OLGA CIĘŻKOWSKA
scenografia, kostiumy, realizacja video: GABRIELA PORADA
zdjęcia: EWA BOROWSKA
muzyka: JOANNA SZCZĘSNOWICZ
występują: KATARZYNA ŻUK, PIOTR SEWERYŃSKI, KRZYSZTOF PYZIAK
Łódź, 1914/1915 rok – w lokalnej prasie ukazuje się notka o trwających poszukiwaniach Estery Budy, ściganej za „nakłanianie młodocianych dziewczyn na drogę nierządu i utrzymywanie potajemnego domu rozpusty". Ta ponad stuletnia historia stała się dla twórczyń spektaklu punktem wyjścia do refleksji na temat statusu kobiecej seksualności i ciała w strukturach patriarchalnej władzy. Powracając do własnych rodzinnych historii i dawnych tekstów kultury odrzucają systemowo inklinowane sądy moralne, skupiając się na uprawomocnionej walce o indywidualnie rozumiane szczęście, spełnienie i miłość. Prawo do samostanowienia o własnym ciele jest tu jednym z najważniejszych postulatów na drodze do wolności.
SZEŚĆ ZER
reżyseria: WOJTEK RODAK
tekst: MARCELINA OBARSKA I WOJTEK RODAK
scenografia i kostiumy: WIKTORIA GALERA
video: JAGNA NAWROCKA
muzyka: JOANNA SZCZĘSNOWICZ
wykonanie makiety rafy koralowej: ANNA MICHAŁOWSKA I MONIKA DUDEK
według projektu WIKTORII GALERY
występują: MONIKA BUCHOWIEC, KRZYSZTOF PYZIAK, PIOTR SEWERYŃSKI
Zainspirowana historią Stanisława z Łodzi opowieść o doświadczeniu wygrania miliona w totolotka, a następnie roztrwonieniu niemal wszystkich pieniędzy w ciągu kilku lat. Konkretna, jednostkowa historia poddana fikcjonalizacji służy tu jako krytyczne narzędzie komentujące neoliberalne i kapitalistyczne założenia współczesnego społeczeństwa sukcesu. Czy można przegrać wygrywając? Albo czy przegrywając można wygrać? To opowieść o potencjale tkwiącym w porażce, a także konsekwencjach zbyt łatwo spełniających się marzeń.
LAJPO TRAILER
reżyseria, adaptacja tekstu, scenografia, kostiumy, reżyseria świateł: MACIEJ HANUSEK
tekst, dramaturgia, wideo, opracowanie muzyczne: DOMINIK FROSZTĘGA
konsultacja choreograficzna: NATALIA ‘SARNA’ KLADZIWA
występuje: MICHAŁ KRUK
Historia współczesnego błędnego rycerza, który poszukuje w dużym mieście wolności, anonimowości i miłości. Miłość jednak boleśnie go zawodzi, poczucie anonimowości przeradza się w samotność, natomiast wolność okazuje się nie przynosić ulgi, a jedynie rodzić wstyd i kolejne kłamstwa. Queerowa opowieść o męskości utrzymana w klimacie romansu łotrzykowskiego, w której topografia Łodzi splata się z losami głównego bohatera. Pytanie tylko, czy Łódź okaże się dla niego szalupą ratunkową, czy Tratwą Meduzy?Prapremiera spektaklu odbyła się 11 i 12 czerwca 2021 roku
Używamy Cookies w celu dostosowania naszych serwisów do indywidualnych potrzeb użytkowników.
Dalsze korzystanie z tego serwisu oznacza, że będą one zapisane w pamięci urządzenia. Dowiedz się więcej o naszej polityce prywatności.
ORGANIZATORZY
GŁÓWNI PARTNERZY
Zadanie jest realizowane dzięki dofinansowaniu z budżetu miasta Łodzi.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu z Funduszy Promocji Kultury w ramach programu „Muzyka” realizowanego przez Narodowy Instytut Muzyki i Tańca.
PATRONATY HONOROWE
SPONSORZY
PARTNERZY
PATRONATY MEDIALNE
